بررسی اثرات میدان های الکترومغناطیس بر کورتکس مغز در جنین جوجه

بحث در خصوص اثرات میدان های الکترومغناطیس بر روی تکوین جنین در حال افزایش است. بسیاری از مطالعات به اثرات بیولوژیک میدان های الکترومغناطیس شامل تغییر اندازه تخم، آسیب های مغزی، باروری موش ماده، تکوین جنین، افزایش قطعه قطعه شدن dna بلاستوسیست ها، مهاجرت نورون و نورونزایی در سیستم عصبی مرکزی پرداخته اند. میدان الکترومغناطیس ممکن است سبب آغاز سرطان شود. بعلاوه مشخص شده است که بین آسیب شناسی و میدان الکترومغناطیسی ارتباطی وجود دارد مانند ارتباط آن با بیماریهای تحلیل رونده عصبی. در سیستم عصبی مرکزی الیگودندروسیت ها مسئول تولید میلین می باشند.olig1 بعنوان تنظیم کننده تکوین سلولهای پیش ساز الیگودندروسیت ها شناخته شده است. در این مطالعه اثرات میدان های الکترومغناطیس (50 هرتز و 1 میلی تسلا) بر ضخامت کورتکس مغز، الگوی الکتروفورزی و بیان olig1 در تکوین کورتکس مغز جنین جوجه بوسیله تکنیک های بافت شناسی، الکتروفورز و وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. تخم مرغ ها در روزهای 14، 15 و 16 بعد از انکوباسیون در معرض میدان الکترومغناطیس قرار داده شدند سپس جنین های جوجه را در روز 19 بعد از انکوباسیون از تخم خارج کرده و کورتکس مغز آنها خارج گردید و مطالعه بر روی مورفولوژی و آنالیز پروتئینolig1 صورت گرفت. تغییر قابل توجهی در ضخامت کورتکس مغز جنین جوجه تحت میدان الکترومغناطیس در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد. الگوی الکتروفورزی عصاره های کورتکس مغز در گروه تحت میدان در مقایسه با گروه کنترل متفاوت بود. نشان داده شد که بیان olig1 در عصاره مغز نمونه هایی که کورتکس آنها تحت تیمار با میدان الکترومغناطیسی قرار گرفته بود در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. در نتیجه میدان الکترومغناطیس بیان پروتئین در کورتکس مغز را تغییر می دهد. همچنین نتیجه گیری می شود که میدان الکترومغناطیس سبب تغییر الگوی الکتروفورز شده و بیان olig1 را کاهش می دهد. پس فعالیت الیگودندروسیت ها نیز کاهش می یابد که ممکن است در تشکیل میلین نقش داشته باشد.